Myxomatose: voorkomen is beter dan genezen (2024)

Myxomatose is een virale ziekte die konijnen wereldwijd treft. Het is belangrijk voor konijnenbezitters om zich bewust te zijn van deze aandoening, omdat het vrijwel altijd dodelijk afloopt. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de symptomen, behandelingen, levensverwachting en preventieve maatregelen tegen myxomatose bij konijnen.

Myxomatose herkennen

Myxomatose wordt veroorzaakt door het myxomavirus en wordt overgedragen door stekende insecten, zoals muggen en vlooien, maar kan ook worden verspreid door direct contact tussen konijnen. De symptomen van myxomatose variëren, maar de bekendste is zwelling van en bulten aan ogen, oren, lippen, anus en genitaliën.

Bij de variant die van konijn op konijn wordt overgedragen zijn er andere symptomen: er zijn vaak minder zwellingen te zien en zijn rode ogen en ademhalingsproblemen erg kenmerkend.

Vaak komen er ook allerlei andere symptomen bij kijken die ook bij andere kwaaltjes en ziektes kunnen voorkomen. Denk aan het stoppen met eten, lusteloosheid en koorts. De beste indicator voor myxomatose zijn dus de zwellingen. Het is belangrijk om onmiddellijk een dierenarts te raadplegen als een konijn deze symptomen vertoont.

Behandelen van myxomatose

Er is geen medicijn voor konijnen om myxomatose te genezen. Het enige wat gedaan kan worden is de symptomen bestrijden, secundaire infecties voorkomen en veel pijnstilling toedienen. Denk verder aan het geven van antibiotica, dwangvoeren en toedienen van vocht.

Myxomatose loopt helaas bijna altijd dodelijk af. Slechts in een heel klein percentage van de gevallen komt het konijn er bovenop. Dat is dan meestal bij een konijn dat in het verleden wel gevaccineerd is en daardoor een wat betere weerstand ertegen kan bieden dan een konijn dat nooit gevaccineerd is.

Meestal zal het konijn binnen 1 tot 2 weken na besmetting komen te overlijden. Een dierenarts zal een inschatting maken of het humaner is om eerder over te gaan op inslapen van het konijn. Voor een konijn dat recent nog gevaccineerd is, zijn de overlevingskansen al een stuk beter. Jouw dierenarts kan het beste bepalen of behandeling in dat geval zinvol is.

Preventie

Een van de meest effectieve preventieve maatregelen is vaccinatie. Konijnen moeten elk jaar opnieuw gevaccineerd worden tegen myxomatose. Het is geen 100% waterdicht preventiemiddel, maar als jouw gevaccineerde konijn al besmet raakt dan zijn de overlevingskansen wel een stuk beter.

Konijnen kunnen vanaf 5 weken oud worden gevaccineerd. Als zij zo jong worden gevaccineerd, krijgen ze vaak binnen enkele weken een herhalingsprik. Hierna geef je jaarlijks de vaccinatie.

Omdat myxomatose voornamelijk wordt overgedragen door vliegen en muggen, is het daarnaast belangrijk om te zorgen dat deze stekende insecten niet zomaar bij jouw konijnen kunnen. Heb je een enorme muggenplaag in je tuin? Overweeg dan insectenwerende maatregelen zoals klamboes te nemen.

Maak het ook minder aantrekkelijk voor insecten door het hok goed schoon te houden (om geen vliegen aan te trekken) en door geen stilstaand water te hebben zoals een ondiepe stilstaande plas (zodat de muggen hier geen eitjes in leggen).

Een stukje geschiedenis

Wist je dat wij mensen zelf myxomatose tot zo’n gevaarlijke konijnenkiller hebben gemaakt?

Er waren wat uitbraken van myxomatose onder konijnen in Zuid-Amerika ontdekt, waarna Australiërs het een goed idee vonden om zo de te grote wilde populatie terug te dringen. Daarmee werd al in 1938 getest en in 1950 besloten zij daarmee 500 miljoen wilde konijnen te doden binnen twee jaar tijd. De overgebleven populatie had een wat betere weerstand tegen myxomatose gekregen, waardoor er “nog maar” 50% van de geïnfecteerde Australische konijnen overleed. Omdat zij dat niet genoeg vonden, hebben zij nog een tweede ziekte geïntroduceerd waarvoor tegenwoordig gelukkig ook vaccins bestaan. Al is het in Australië zelfs vandaag de dag nog illegaal om jouw konijn in te enten.

In Europa mogen wij een Fransman bedanken: Paul Armand Delille. Hij wilde van de wilde konijnen op zijn erf af en liet de ziekte los gaan. Uiteindelijk is daarmee 90% van de Franse konijnen overleden binnen twee jaar tijd. Hierna greep het virus overal om zich heen in Europa.